Kahraman Tazeoğlu, çocukluğunu anlattı. Yediveren Yayınlarına geçen yazar, eserlerine ilham veren deneyimlerinden bahsetti. Çok çarpıcı bir hikayesi olan yazarın yaptığı söyleşinin detayları Kitap Magazin‘de…
Kahraman Tazeoğlu çocukluğunu anlattı
Günümüzün en önemli yazarlarından biri olan Kahraman Tazeoğlu Yediveren Yayınlarına geçti. Yayınevinin tanıtımları çerçevesinde verdiği son söyleşide yazar, çocukluk dönemini anlattı. Çok çarpıcı bir yaşam öyküsü olan yazarın yapıtlarına ilham veren detayları okurlarımızla paylaşmak istiyoruz:
Yazar, geçmişteki deneyimlerin yaşamı belirlediğinden bahşediyor. Başarıların, başarısızlıkların, yaşamdaki önemini anlatan Tazeoğlu, Bayburtlu bir anne ile Ordulu bir babanın ikinci evladı olduğunu belirtiyor. İstanbul’da tanışan anne ve baba, yaşamını birleştiriyor. Yazarın annesi apartman temizliği yaparken babası inşaatlarda işçi olarak çalışıyor. Tazeoğlu’nun belirttiğine göre yaşamları olumsuz şartlarda geçmiş. Bir elektrik sobasında nöbetleşe ısındıklarını belirten yazar,
“Önümüz ısınırken arkamıza karlar yağardı.”
diyerek içinde bulundukları şartları anlatıyor. Hem okuyup hem de çalışmak zorunda kalan yazar bir kuaförün yanında işe başlıyor. Buradan kazandıklarını da ailesine katkıda bulunmak üzere ailesine veriyor.
Kitap okuma ve yazı yazma sevdası
Kahraman Tazeoğlu, kitap okumaya kuaförde çırak olduğu dönemlerde başlamış. Kazandığı paranın bir kısmını evin geçimine harcarken bir kısmını da kitaplara harcamış. Aslında onun yazarlık serüveni daha o günlerde yeniyetme bir okur olarak başlamış. Yeni kitap alamayan yazar, ikinci el satan dükkanlardan ve sahaflardan kulanılmış kitaplar alarak okuduğunu belirtiyor. Eğitimini de başarılı bir biçimde sürdüren yazar, zengin ailelerin çocuklarıyla aynı oula devam ettiğini ve bu okulda bir eziklik duygusunu yaşadığını ifade ediyor.
“Bugün yüzüme bakmayanlar, bir gün benim peşimden koşacaklar!”
şeklinde düşünen yazar, kendini ifade edebilmek adına şiir yazmaya başlamış. “Ben yazmaya mecburdum!” diyen yazar, tek çıkış noktasının yazmak olduğunu ifade ediyor. İçine kapalı bir insan olan yazar, yaşadıklarını belleğinde biriktirdiğini bildiriyor. Mavi Ev ilk öyküsü. İlkokulda yazdığı bu öyküde yaşamını anlatıyor. Hiç beslenme çantası olmadığını belirten yazar, bütün bunların kendisini kamçıladığını belirtiyor. Arkadaşları onunla dalga geçince yazmaktan vazgeçen yazar, 43 yaşında söz konusu hikayeyi kitaplaştırıp bütün ilkokul arkadaşlarına imzalayarak yollamış.
